آپریل گریمن

آپریل گریمن (1948 م.) به عنوان تواناترین بانوی نسل طراحی کامپیوتری شناخته شده است. او مرز طراحی گرافیک را در پی یافتن راهی برای به دست آوردن بیانی شخصی و حرفه ای درهم شکست.

گریمن در نیویورک متولد شد و طراحی گرافیک را در انستیتو هنر کانزاس سیتی آموخت و تحصیلات عالی را زیر نظر ولفگانگ وینگارت و آرمین هافمن در مدرسه عمومی مشاغل بازل به پایان برد. او مدتی در نیویورک فعالیت کرد و در آنجا به عنوان متصدی انجمن هنرهای مدرن، با امیلیو اَمباز همکار بود.

آثار گریمن از همان ابتدا پیش درآمد تکنیک ها و ایده هایی بود که به وسیله کامپیوتر قابل اجرا بودند. او همچون وینگارت از تمامی امکانات گرافیکی برای چیدمان عناصر نوشتاری و تصاویر کوچک استفاده کرد. در این میسر گاه کار او به عنوان آثار شخصی مطرح می شد.

در 1976 م. خسته از قابل پیش بینی بودن بیشتر زمینه های طراحی و گرافیک و همچنین تاکید این هنر بر فرم، به لس آنجلس رفت. کالیفرنیا امکانات جدیدی را در اختیار وی قرار داد و درون مایه های او را شکوفا کرد.

وی به رنگ های فرهنگ مشهور هالیوود علاقه مند شد، در حالی که زیبایی طبیعت گیاهی، پهناوری بیابان و تاریخ باستانی این ناحیه نیز برای وی جذاب بود.

گریمن در ضمن اقتباس از زبان طراحی بازل، با استفاده از اشکالی چون خط پلکانی در پرداختن به فضا شیوه بدیعی داشت. او این خط را از نقش راه پله بنایی تاریخی، که طی سفرهایش دیده بود، الهام گرفت.

گریمن در صفحات حروف نگاری خود به حسی از عمق دست پیدا کرد. همپوشانی فرم ها و حروف مورب که ژرفانمایی یا ژرفای معکوس را القا می کند، قلم گذاریهای دارای حالت که در فضا به عقب می رود یا روی هم قرار می گیرد، یا در پشت عناصر هندسی حرکت می کند و فرمهای شناوری که سایه می اندازد از جمله شیوه هایی است که باعث می شود اشکال در صفحه چاپی به جلو و عقب حرکت کند.

در کار گریمن کیفیت های قابل لمس برجسته ای دیده شده است، که عبارتند از: بافتهای ترام های بزرگ چهار رنگ، الگوهای یک نواخت نقطه ای یا تباین خطوط منظم با اشکال تخت که رنگی یا سایه رنگی است. این احتمال وجود داشت که پراکندگی حسی عناصر متعدد به هرج و مرج منتهی شود، اما یک نظام سازمان دهنده براساس (نقطه و نقطه مقابل) انتظام کار را حفظ کرد؛ یعنی همین که تماشاگر در صفحه با غنا و تنوع شکل مواجه می گردد، چشم از طریق عناصر مسلط، به سرعت به سایر عناصر هدایت می شود.

نشریه تخصصی (داز ایت مِیک سِنس؟) در سال 1986م. بیشترین تاثیر را بر طراحی گرافیک بین المللی گذاشت. گریمن در این نشریه تخصصی طراحی که هر سه ماه یک بار به چاپ می رسید، صفحه ای بزرگ در حدود 2در 6 فوت طراحی نمود که تصویر تمام تنه او را اندازه واقعی به صورت دیجیتال با دامنه گسترده ای از حروف، تصاویر  و نشانه های اندیشه نگارانه منطبق بر آن، نشان می داد.

در سال 1990م. گریمن کتاب (نقوش درهم ریخته) را منتشر کرد که ترکیبی از تکنولوژی و طراحی گرافیک بود. این کتاب مروری بر سیزده سال پیشینه طراحی گرافیکی او بود. وی در سال 1998م. نشان نوآوری را از سوی انستیتو هنر گرافیک امریکا دریافت کرد.



منابع:

یک قرن طراحی گرافیک، جرمی آینسلی، ترجمه آزاده اعتصام و محبوبه توتونچی، انتشارات یساولی، تهران، 1389

تاریخ طراحی گرافیک، فیلیپ بی.مگز، ترجمه ناهید اعظم فراست و غلامحسین فتح‌الله نوری، انتشارات سمت، تهران1384

http://aprilgreiman.com